Η οποιαδήποτε πυρκαγιά δεν μπορεί να κάψει τα όνειρα των ανθρώπων, ακόμη κι αν αυτά είναι από χαρτί.
Not any fire can burn people's dreams, even if they are made of paper.

Marilena Rapanaki

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

"Ασπρόμαυρες Ψυχές" - Οι πρώτες κριτικές για το βιβλίο

https://vivlioaromata.blogspot.gr/2018/02/blog-post_91.html#more

Γράφει η Βίκυ Τάσιου

 Κάποια βιβλία έχουν τόσα πολλά να πουν, που δεν σταματάς την ανάγνωση τους μέχρι να φτάσεις στο τέλος.
Ανοίγεις την πρώτη σελίδα και κλείνεις το βιβλίο μόνο όταν το έχεις τελειώσει.
Οι ασπρόμαυρες ψυχές είναι ένα τέτοιο βιβλίο.
Ιδιαίτερο, πρωτότυπο μα πάνω από όλα ένα βιβλίο για το άσπρο και το μαύρο των ανθρώπινων ψυχών.

Από μία ιστορία που διαδραματίστηκε στα χρόνια του Πολυτεχνείου ταξιδεύουμε στην Κοπακαμπάνα και από κει στην Κρήτη με τελικό προορισμό την Αμερική.
Οι ήρωες που θα γνωρίσουμε έχουν πολλά να μας πουν αλλά και πολλά περισσότερα να μας διδάξουν.
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα όπου ο έρωτας είναι ο πρωταγωνιστής.
Είναι αυτός που δίνει δύναμη αλλά ταυτόχρονα σημαδεύει και τους οι ήρωές μας.
Μία αναπηρία, ένας θάνατος και μία αρρώστια θα ενώσουν τις ζωές του Χάρη και της Χαράς, του Γιάννη και της Ισμήνης, της Ερωφίλης και του Στέλιου.
Μέσα από τις ζωές τους και τα λάθη τους θα έρθουμε αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα του σήμερα.
Ένα βιβλίο που υμνεί τη διαφορετικότητα των ανθρώπων και δίνει μαθήματα ζωής.
Η δύναμη της ψυχής και η δύναμη του έρωτα μπορούν να νικήσουν τα πάντα.
Η συγγραφέας με γραφή λιτή αλλά ταυτόχρονα και συγκινητική μέσα στις λίγες σελίδες το βιβλίου έρχεται να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας.
Τα κοινωνικά θέματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι σίγουρα δεν θα αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο.
Από την Ελλάδα του ρατσισμού ταξιδεύουμε στην Βραζιλία.
Στη χώρα των αντιθέσεων.
Του πλούτου και της ανθρώπινης εξαθλίωσης.
Από τις παραλίες της Κοπακαμπάνα μεταφερόμαστε στις φαβέλες.
Εκεί γινόμαστε μάρτυρες της παιδικής πορνείας και των ναρκωτικών.
Στο εν λόγω μυθιστόρημα θίγονται πάρα πολλά κοινωνικά ζητήματα της Ελλάδας αλλά και της Βραζιλίας.
Ο ρατσισμός, η υιοθεσία , η αρρώστια η στοχοποίηση των ανθρώπων που είναι διαφορετικοί ,το παρεμπόριο ,η πορνεία και η μαφία.
Οι ασπρόμαυρες ψυχές είναι ένα βιβλίο που έρχεται να μας διδάξει ότι δεν πρέπει ποτέ να κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση την εξωτερική τους εμφάνιση.
Η ιστορία που μπορεί να κρύβεται στην ψυχή του καθενός δεν μπορεί να φανερωθεί εύκολα.
Με τα μάτια της ψυχής μπορούμε όμως να δούμε πέρα από τα στερεότυπα.
Η αγάπη, τα λάθη, οι ανθρώπινες αδυναμίες, η εσωτερική δύναμη αλλά και η εκδίκηση μας συντροφεύουν σε όλο το ταξίδι.
Βάφουν τις ψυχές των ηρώων με άσπρο και μαύρο.
Εσείς απλά πρέπει να ξεχωρίσετε το χρώμα του καθενός.





https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1596696853698861&set=a.1474210305947517&type=3&theater

Γράφει η Βασιλική Διαμάντη.

“Ασπρόμαυρες ψυχές” της Μαριλένας Ραπανάκη
Ο Χάρης ερωτεύεται παράφορα τη Χαρά, ο Γιάννης την Ισμήνη και ο Στέλιος την Ερωφίλη και αντιστρόφως. Αλλά η ζωή πολλές φορές παίζει περίεργα παιχνίδια. Μία αυτοκτονία, μία αναπηρία και μία αρρώστια θα βρεθούν μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους. Η μοίρα θα ενώσει τις ζωές τους με έναν περίτεχνο τρόπο. 
Ο τόπος όπου διαδραματίζεται η ιστορία είναι στην Ελλάδα και στη Βραζιλία. Σε κάθε χώρα, η συγγραφέας καταφέρνει να αναδείξει τα κοινωνικά ζητήματα που αιμορραγεί τους πολίτες του. Στην Ελλάδα ο ρατσισμός και τα στενά στερεότυπα και στη Βραζιλία το παρεμπόριο, η παράνομη πορνεία, τα ναρκωτικά, τα γκέτο των συμμοριών καθώς και το σαθρό σύστημα της δικαιοσύνης, όπου κανείς δεν τολμάει να τα βάλει μαζί της. Άλλωστε, γνωρίζουν ότι αν το κάνουν στην καλύτερη των περιπτώσεων τα στόματα σταματάνε να μιλάνε και στη χειρότερη... τα πτώματα μιλάνε και οικογένειες πεθαίνουν. Ο νόμος ένας... η σιωπή! Και, έτσι, οι παρωπίδες κυριαρχούν!
Πολλά τα θέματα, τα οποία θίγονται μέσα από την ιστορία που ξετυλίγεται. Ο ρατσισμός, η παιδική πορνεία, το εμπόριο ναρκωτικών, το λάθος σώμα, η υιοθεσία, η ορφάνια, η κοινωνική ανισότητα, η φτώχεια, ο πλούτος, η στοχοποίηση των ανθρώπων, ο χλευασμός, η διαφορετικότητα, οι οργανώσεις βίας και πολλά άλλα συνθέτουν το παζλ των ηρώων. Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, το οποίο αν και μυθοπλαστικό είναι τόσο αληθινό. Τα θέματα που προκύπτουν κατά την ανάγνωση είναι αυτά που τα κάνουν προσωπικά, διαπροσωπικά, οικογενειακά, φιλικά και γενικότερα κοινωνικά. Αυτά θα μπορούσαν να συμβούν σε όλους μας ή στον διπλανό μας.
Η γραφή της συγγραφέως είναι λιτή, απλή, κατανοητή και μεστή, μα πάνω απ' όλα συγκινητική. Κάθε άνθρωπος έχει βιώσει τον ρατσισμό ή έστω ήταν παρών σε μία μορφή βίας απέναντι σε έναν συνάνθρωπό του. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που χειρίστηκε τις ζωές των ανθρώπων με την απαιτούμενη ευαισθησία, αναλόγως την ηλικία του καθενός του εξ αυτών. Η ωραιοποίηση δεν υπάρχει. Αντιθέτως, η συγγραφέας μιλάει με την καρδιά της και θέτει και εκθέτει τις σύγχρονες κοινωνίες. Μας λέει ότι τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει. Ακόμα και αν αυτό μοιάζει ότι χρειάζεται βοήθεια. Τα προσωπεία πέφτουν και η αλήθεια βγαίνει στο φως έστω και αργά... Σίγουρα είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο, το οποίο πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί και να μάθουμε να μην κρίνουμε από την εξωτερική εμφάνιση αλλά από την καρδιά του άλλου. Πίσω από κάποιον εγκληματία μπορεί κρύβεται μία αγνή ψυχή και πίσω από κάθε ευάλωτο ένας στυγερός δολοφόνος. Γιατί οι ψυχές διακρίνονται σε άσπρες και σε μαύρες. Μπορείτε να δείτε το χρώμα τους; Η συγγραφέας μπόρεσε και το αποτύπωσε μέσω της ιστορίας της!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου